آرزوهایت بلند بود ودستان من کوتاه
تو نردبان خواسته بودی ، من صندلی بودم؛ با این همه فراموشم نکن.
وقتی روی صندلی فرسوده ات نشسته ای و به ماه فکر میکنی....!
